توقعات من

توقعات من از موسیقی سیری طبیعی و رو به جلو دارد که این روند با عنایت به گستردگی عالم موسیقی و تنوع پذیری آن میدانی را طلب می کند تا برآورده شدن خود را مرهون و مدیون تلاشهای گسترده ی صورت گرفته در زمینه طبع آزمایی آن باشد و هنرمند در این طبع آزمایی و تنوع سازی اهمیتی شگرف دارد . اینکه این هنر مند چگونه امیال موسیقیایی من را برآورده می سازد خود داستانی است که نشات گرفته از توانایی های اوست . حال این توانایی اصل باشد یا کپی از اصل زیباست . لیکن درگیری های روحی بی اصل و ریشه که شاید هم اهمیت آن و اصالت آن را زیاده از حد متصورم ، اقتضائات روحی ام را سیراب نمی کند . بر مبنای همین جستجویی هرچند پراکنده اما به زعم خویش گسترده می نمایم . حال این از گذشته و حال باشد ، یا از داخل و بیرون از مرزهای سنتی سرزمینم و خود منتج به نتایجی سودمند می گردد که گوش را پروده جهت بازیابی هایی عمیق در عرصه موسیقی می نماید . به تجربه و ابرام دریافته ام که این امر در موسیقی دهه هایی قبل از سی سال اخیر به وفور روی داده است و جستجوی آن به هر دلیل در سالهای اخیر امری محاله و شاید بیهوده باشد . این گستردگی و تنوع ذاتی در آن سالها و اصرار بر شناسایی و تبع آزمایی های گسترده و بدیع ، خود موجب شگفتی افزون است که قوه حرکتی و استفاده از پتانسیل خودرا در چه می جسته است ؟ چگونگی بروز اینهمه خلاقیت و شگفتی و همچنین باور توقف آن در زمانی افسوس ناک خود داستانی است . علی ایحال قابل ذکر است که بنده هنوز هم لذات خویش را در موسیقی از شنیدن روح بخش آوای موسیقی آن سالها می بینم و این خود علتی است ارزشمند بر پیگیری روند موجود .
انوشیروان بهدین