عقاید روشنفکرانه

یه دوستی چند تا متن به من معرفی کرد در خصوص دین ونقد اون . چند روزی بود که مشغولش بودم . البته قبلا خیلی هاشو خونده بودم ، ولی بودنشون تو یه مجموعه و کنار هم برام خیلی جالب بود. چند وقت بعد راجع به یکی از موضوع هاش داشتم با همون دوست نازنین بحث می کردم که دراومدم گفتم : واقعا مردم اگه اینها رو بدونن باز هم خیلی از کارهایی رو که به اسم دین انجام می دن ، انجام خواهند داد؟ بنده خدا دوست ما دراومد گفت : البته من فقط منبع روبهت معرفی کردم . دیگه تفسیراش با خودتون . فکر کنم یه جورایی می خواست خودشو از عواقب تفسیر های من نجات بده . بلند گفتم :
خدایا ! تو شاهد باش که آنچه من از دیانت در ذهن دارم فقط و فقط خواسته ی خودم است . خود بافته ام از آنچه که خوانده ام و چنین هستم چون خود خواسته ام . پس اگر عقوبتی باید باشد و اگر کسی را می باید به خاطر این عقاید بازخواست کنی ، تنها من هستم و بس .