پیری و معرکه گیری

شاید باور نکنین که " استاد شجریان" این تصنیف رو اجرا کرده . ولی کاراستاده که اون رو با لهجه ی زیبای خراسونی خونده و به حق هم چه زیبا خونده . شعر این تصنیف از " عماد خراسانی " هستش که در زیر آوردمش . شاد باشید و پایدار.

یره گه کار مو و تو دره بالا می گیره

ذره ذره دره عشقت تو دلم جا می گیره

روز اول به خودم گفتم ایم مثل بقی

حالا کم کم می بینم کار دره بالا می گیره

چن شبه وز می دوزم چشهامه تا صبحه به چخت

یا بیک سم بی خودی مات ممنه را می گیره

چن شبه وز مث چل سال پیش از ای مرغ دلم
تو زمستون بهنه سبزه و صحرا می گیره

تا سحر جل مزنم خواب به سراغم نمیه

هی دلم مثل بچه بهنه ی بیجا می گیره

موگومش هر چی که مرگت چیه ؟ کوفتی نمگه

عوضش نق مزنه ذکر خدایا می گیره

پیری و معرکه گیری که میگن حال مویه

دره کم کم ای کتاب صفحه ی پینجاه می گیره

هر کی عاشق میشه پنهون میکنه مثل اویه

که سوار شتر و پوشتشه دولا می گیره