۱۳۸۹ مهر ۲۸, چهارشنبه

ای وطن

کشور ما، کشور ایران بُود

مسکن شیران و دلیران بُود

پادشهش کورش و دارا بود

چون جم و خسرو شه والا بود

رستم دستان جهان پهلوان

پست از او گشت سر سروران

ای وطن، ای حب تو آیین من

دوستی ات کیش من و دین من

بی تو وجود من یک دم مباد

سایه ی تو از سر من کم مباد

دولت و اقبال تو پاینده باد

نام بلندت به جهان زنده باد

۴ نظر:

بارون گفت...

همیشه مخواستم یه شعر برای وطنم بگم ولی انقدر دلم میگیره که پشیمون میشم

mahan گفت...

دم شما هم گرم باد و شعرتان پاینده باذ

فریده الیاسوندی گفت...

نام بلندت به جهان زنده باد

انوشیروان بهدین گفت...

هرگز نخواب کوروش
ای مهرآریایی
بی نام تو،وطن نیز
نام و نشان ندارد